اثر محل برش جراحی بر علایم خشکی چشم به دنبال جراحی فیکوامولسیفیکاسیون

زمینه و هدف: کاتاراکت علت عمده کوری و نقص بینایی می باشد. مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثرات دو محل برش متفاوت در جراحی کاتاراکت روی علائم تست های خشکی چشم انجام شده است. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 300 بیمار کاندید جراحی فیکوامولسیفیکاسیون وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی در گروه های برش لیمبال و برش قرنیه شفاف (در قدام قوس عروقی) قرار گرفتند. معاینات کامل چشم پزشکی و آزمون های مرتبط با خشکی چشم برای همه بیماران قبل از جراحی، هفته اول و ماه اول پس از جراحی انجام شد و داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss و epi-info تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در این مطالعه 149 مرد و 151 زن شرکت داشتند. میانگین علایم، تست ارتفاع مینسک اشکی و زمان شکست لایه اشکی در هفته اول پس از جراحی، در مقایسه با مقادیر قبل از جراحی، در هر دو گروه کاهش یافت و در ماه اول پس از جراحی به مقادیر قبل از جراحی برگشت که این تغییرات عکس تغییرات ایجاد شده در staining قرنیه و ملتحمه، دبری و pee می باشد. بین نتایج علایم، دبری، staining قرنیه و ملتحمه، تست زمان شکست لایه اشکی و pee قبل و بعد از جراحی تفاوت آماری معنادار وجود داشت. با در نظر گرفتن محل برش، بین نتایج موارد فوق، به جز tbut، بین دو گروه ارتباط آماری معنادار وجود نداشت. نتیجه گیری: جراحی فیکوامولسیفیکاسیون، علایم و تست های خشکی چشم را به طور موقت تغییر می دهد. به علاوه، محل برش جراحی فیکو، به جز تست tbut، بر روی سایر تست ها و علایم بیمار تاثیری ندارد.